Een kleine impressie

Sofie is een variant van Sofia, wat weer is afgeleid van het Griekse woord Sophia. Sophia betekent wijsheid. Doordat het woord in de Griekse spelling vrouwelijk is, wordt de naam dan ook al lange tijd aan meisjes geschonken. Op de achtste dag in de vijfde maand van het jaar 1992, was dat ook het geval bij ondergetekende. In het ziekenhuis in Rotterdam kwam ik huilend en schreeuwend de wereld in. De eerste jaren van mijn jeugd bracht ik door in Spijkenisse, totdat mijn ouders besloten te verhuizen naar Oud-Beijerland (inclusief egel). Hier heb ik de rest van mijn jeugd doorgebracht. 

 

Vanaf het moment dat ik kon lopen en praten, begon ik de familie te vermaken met mijn behoefte om te entertainen. Op mijn zesde hoorde ik een accordeon op de radio. Meteen wist ik dat ik die klanken van dat instrument me eigen wilde maken. Betoverd als ik was, besloten mijn ouders tòch om mij eerst twee jaar lang op blokfluitles te sturen, in de hoop dat ik het accordeon dan wel zou zijn vergeten. Helaas voor hen, want de liefde voor het instrument zat al diep. Jarenlang heb ik mijn zussen geplaagd met mijn oefenen, wat alleen maar meer werd, maar gelukkig ook beter en mooier. 

 

Tijdens de jaren op de havo voor muziek en dans ontwikkelde ik een interesse voor theater en zang. Je kon mij dan ook altijd vinden tussen de zangers in plaats van tussen de instrumentalisten. Dit is een doorlopend patroon gebleken in mijn leven, want ook tijdens de jaren op het Koninklijk Conservatorium te Den Haag sloot ik vriendschappen met vrijwel alleen zangers. Ik werk sindsdien met veel plezier samen met zangers. Accordeon is wat dat betreft ook een geval apart: je past niet in een orkest, maar als solist is het ook maar alleen. Ondanks dat mijn studie gericht was op klassiek accordeon, bleef mijn interesse voor andere disciplines groot. 

 

Voor mij is een rode draad belangrijk, een verhaal. Ik ben bijvoorbeeld gek op bakken (koken kan ik niet). Brownies maak ik als de beste. Voor elk mooi moment in mijn leven zoek ik een nieuw recept. Dat probeer ik dan te perfectioneren, net als alles wat ik doe op het toneel. Mijn eindexamen op het conservatorium bijvoorbeeld (mei 2014), was ook zo'n perfect gemengd recept van verschillende ingrediënten: muziek, theater, licht, geluid en tekst kwamen samen in een kleine voorstelling van 40 minuten. Een verhaal is voor mij belangrijk; waarom zou ik anders op het toneel gaan staan? 

 

Tijdens al die jaren studeren -waarvan ik ook nog 1 jaar een master in Amsterdam heb gedaan- heb ik prachtige momenten op het podium mee mogen maken; op, èn achter de schermen. Zo speelde ik in het gemeentemuseum van Den Haag het muziektheaterstuk 'Alma', over het leven van Alma Mahler. Ik speelde meerdere malen in ensembles onder de baton van Reinbert de Leeuw en Jurjen Hempel. Ik heb wereldpremières mogen uitvoeren, waaronder twee van Jan Peter de Graaff. Daarnaast heb ik vijf voorstellingen ontwikkeld samen met Ginette Puylaert (sopraan) onder de naam Puyck. Deze hebben wij op talrijke plekken uitgevoerd, bijvoorbeeld tijdens de Operadagen te Rotterdam.   

 

Inmiddels vorm ik een vast duo met Jikke van der Velde en spelen wij mini opera's onder de naam Kroegopera. Ook sta ik samen met Martijn Schrier op de planken als het mime duo Pas de Cygne en reis ik op en neer naar Wenen om te spelen met mijn band Pierre's zus. En af en toe vertoef ik in de Italiaanse zon als ik concerten geef met Duo LaForla wat ik vorm met Mattia Petrogalli.

 

Wat er nog niet tussen staat zijn de toekomstplannen, mijn dromen en wensen. Het zou toch mooi zijn als op een dag mijn naam staat aangekondigd in het programma van Koninklijk theater Carré. Een mens mag dromen, niet waar? 

 

Om die dromen werkelijkheid te laten worden ga ik vanaf september 2017 starten met een nieuwe master aan het Koninklijk conservatorium Den Haag. De NAIP (new audience and innovative practice) waarin ik mij verder zal ontwikkelen als muzikant en ondernemer om mijn muziek en boodschap, die ik wil uitdragen, bij iedereen te kunnen brengen.  

 

 

Trouwens, in het woord Filosofie (van origine het Griekse woord: Philosophia) wordt het woord Sofie gebruikt. Filosofie is dan ook een samenstelling van meerdere woorden en betekent: 'Liefde voor wijsheid.' Je kunt dus aannemen dat een ieder die zichzelf een filosoof noemt, een klein beetje houdt van elke Sofie die op de aardbodem rondloopt.